Trip naar Voltzberg!

Hey hey,
En dan ben ik dan weer, heb even niks van me laten horen maar ik heb echt een hele gave trips achter de rug naar het binnenland van Suriname. Ik ben namelijk enkele dagen naar rimboe in geweest naar de voltzberg. Maar ik zou het voor jullie hieronder weer helemaal beschrijven, zodat het voor jullie net lijkt alsof jullie erbij zijn geweest.

Nachtdiensten:
Vorige week net voordat ik op trip ging had ik drie nachtdiensten. Dit was leuk maar heel je dag nacht ritme zit zo in de war. Je hebt ook niet zoveel te doen dus ik moest me af en toe wel moeite doen om niet in slaap te vallen. De zuster waarmee ik in de nacht zat had van te voren al een heel lijstje met eten gemaakt die ik voor haar in huis moest halen, ze ging namelijk iedere nacht voor mij en de andere koken. De eerste nacht heeft ze voor me moks alesie gemaakt, dit is een gerecht met kipfilet, groentes en dit allemaal samen door je rijst heen. De tweede nacht had ze heri heri voor ons gemaakt, dit is een gerecht met casave, zoete patat en gepluiste bakkeljouw (dat is hetzelfde als kabbeljouw). De derde dag ging ze vermicelli koek voor ons maken, geen wonder dat die Surinamers zo dik worden zoveel suiker, gesuikerde melk dat ze overal in doen daar moet je wel dik van worden. Dit maken ze dan van gebakken vermicelli. Ik ben tijdens alle drie de nachten gewoon wakker gebleven mijn collega alleen echt niet. Die gaat zo rond 2 uur al beginnen zich te installeren om haar bedje op de stoel met een laken over haar heen klaar te maken. Alle gordijnen doet ze dan dicht en begint hard te snurken haha. Ik ben de tweede nacht maar gaan kaarten op de mannenafdeling.

Eerste dag (dinsdag) met het vliegtuigje naar het fungu- eiland:
We hadden vanuit Nickerie al een taxi geregeld die ons om half 6 al zou ophalen. Eerst moesten er nog allerlei andere mensen opgehaald worden. We waren rond half 11 uiteindelijk op het kleine vliegveld zorg en hoop in Paramaribo. De ouders van Marlon waren er ook al snel. Hierna gingen we ons aanmelden. Het bleek al snel dat we te veel gewicht hadden dan dat er mee kon in het vliegtuig. We hadden namelijk een super klein vliegtuigje voor precies 6 personen.. toen ik die zag moest ik nog wel een keer slikken hoor. Zeker ook omdat er pas op 3 april nog met dezelfde maatschappij nog een groot vliegtuig ongeluk was gebeurd in het binnenland van Suriname. We konden voor 6 personen 400 kg mee nemen, maar ja dit was inclusies lichaamsgewicht. De weegschalen hier zijn ook echt heel anders volgens die weegschaal zouden we allemaal zijn aangekomen en het betekende dus dat ik 5 kg zou aangekomen zijn pff dat kan echt niet hoor, hoop ik maar ja van al dat lekkere Surinaamse eten kan het misschien wel.. tjaa je kunt niet zeggen dat ik me niet heb aangepast aan de Surinamers. We gingen alle tassen nog een keer opnieuw doorzoeken en kijken wat we allemaal thuis konden laten. We konden nog ongeveer een tas met 5,5 kg achterlaten. Dit was voldoende gelukkig om te gaan. Het vliegtuig had alleen nog wel erg wat vertraging we zouden eigenlijk om 12u vliegen uiteindelijk werd het half 2. Het bleek toch wel echt een heel klein vliegtuigje te zijn, je zat bijna in elkaar nek maar wel spannend zo. De opstijging viel me reuze mee en was juist erg leuk. In de lucht werd ik wel een beetje misselijk je schommelt zo heen en weer en hij zakte ook een paar keer ineens een stukje naar beneden. De natuur was echt zo prachtig, overal om je heen zie je bomen waar je ook kijkt. Die bomen lijken van de bovenkant net op allemaal broccolie’s bij elkaar zoals ik het altijd noem haha. Onderweg hadden we ook mooi uitzicht op de rivier waar we straks aan zouden zitten met onze accomodatie. De reis duurde ongeveer drie kwartier, de landing was ook erg mooi. Je land dan gewoon op een grasland met een beetje van dat oranje zand. Meteen wanneer je aankomt sta je tussen allelei bomen midden in de natuur. Het was zo mooi. Onze accomodatie was gelukkig niet ver lopen vanaf de landingsbaan. De accomodatie was erg mooi. Het was zeg maar een open accomodatie, het waren twee persoonskamers er stonden twee bedden met een klamboe voor de rest had je alleen een dak boven je hoofd maar wanneer je op je bed lag had je prachtig uitzicht op de grote rivier die langs de accomodatie en om het eiland licht. Prachtig dat geluid en uitzicht zo vanaf je bed. Hierna zijn we meteen een wandeling gaan maken over het eiland. We hebben toen veel verschillende boomsoorten en planten gezien. De gids vertelde dat er veel dieren op het eiland leven ondanks dat het eiland zo klein is zoals o.a. jaguars en vele aapsoorten. De wandeling was mooi, de natuur daar was weer heel anders dan de natuur die ik bij brownsberg heb gezien. Op het eiland wonen een aantal mensen, zei leven hier en hun werk is of als gids naar de voltzberg of ze koken voor de gasten. Zei komen ook echt uit de omgeving en zijn daar opgegroeit. Toen wij terug kwamen van de wandeling had een van de kokkinnen al lekker eten voor ons gemaakt. We konden zo aanschruiven en het smaakte weer op zijn Surinaams, heerlijk dus! ’s Avond hebben we nog even buiten gezeten en een parbo biertje gedronken. Daarna ben ik gaan slapen, ik viel zo in slaap van al die natuur geuiden.

Tweede dag (woensdag) beklimming van de voltzberg:
We stonden al redelijk vroeg op want vandaag gingen we de voltzberg beklimmen. De wandeling naar de voet van de berg zou al ong. 3 uur duren en de beklimming ook nog zeker wel een half uur. We vertrokken eerst met een bootje over de rivier naar de plek waar het begin punt was om naar de wandeling te maken naar de voltzberg. En toen begon ik aan mijn wandeling. Meteen moesten we al over allei kreekjes heen, er stond namelijk veel water. We moesten een aantal keer over boomstammen lopen om de overkant te bereiken, het is gelukkig allemaal goed gegaan want ik ben echt geen ballerina hoor, een keer moesten we ook over een best hoge boomstam.. maar het is allemaal goed gekomen, je moet er iets voor over hebben. De natuur was natuurlijk weer prachtig, ik merkte wel dat het hier veel dichter bebost was. Op de brownsberg stonden er minder bomen, hier moest je je soms door de takken en bomen heen slaan. We namen onderweg een paar keer een pauze, die had je ook wel nodig. Gelukkig hoefden we in het begin niet zoveel te klimmen zodat het minder zwaar is, je loopt dan langer als in brownsberg maar je hoeft niet heel de tijd te klimmen. De gids vertelde onderweg veel over dieren en over de natuur. We hadden onderweg nog veel prachtige vogels gezien, ik weet helaas niet meer alle namen. Maar ik heb zeker rode papegaaien gezien, en heel veel andere gekleurde vogels gele, groene.. prachtig! Onderweg had de gids ook nog een slang gezien, maar die ging gelukkig snel weer weg. Na een tijdje kwamen op een plateu uit waar je de voltzberg kon zien liggen. Toen ik dat zag moest ik nog even de moed weer bij elkaar rapen hoor, dan zie je nog zo’n hele berg liggen en dan denk je moet ik die nu nog helemaal beklimmen!? Maar goed ik wilde op de top komen, na ongeveer 3 uurtje lopen kwamen ik dan bij de voet van de berg. Vanaf hier zou het een zware klim gaan worden zei de gids. We lieten de tassen benede staan, want we moest nog flink omhoog klimmen. De klim zou nog ongeveer een half uur zijn. Wat hij gezegd had klopte ook het was echt een zware klim. Want op gegeven moment kwam je op het kale gedeelte van de rots uit, hier was het echt heel stijl. Het laatste stukje was nog even moeilijk maar als je dan om je heen kijkt weet je waarvoor je het allemaal gedaan hebt en is het zeker de moeite waard. Het uitzicht was namelijk adembenemend. Na uitgerust en genoten van het uitzicht te hebben, maakte we ons op om weer terug te gaan. De terug reis gaat gelukkig altijd sneller, maar je merkt wel dat je op gegeven moment moe begint te worden. Net vlak voordat we bij de boot zouden zijn was er nog een kleine water val, bij de rivier heb ik nog lekker even een afkoeling genomen, heerlijk dat water. Daarna in bikini de boot in en weer terug naar het eiland waar het eten alweer heerlijk klaar stond. Bij de dorpbewoners komen altijd rond etenstijd allemaal van die klein doodskop aapjes, deze kwamen zo dicht bij je, ik heb ze ook een banaantje gegeven, ik blijf aapjes zulke schattig beesten vinden. ’s Avond toen ik wilde gaan slapen liep ik echt nog geen 20 cm langs een hele dikke grote vieze vogelspin, ik had het eerst zelf niet in de gaten maar doordat ik er langs liep begon het beest te bewegen. Eerst natuurlijk hard gillen en later ben ik toch nog maar even gaan kijken hoe groot hij nou wel niet was.. pff de gids hield hem gelukkig goed in de gaten. Op de kamer van de ouders van Marlon bleken er ook nog enkele te zitten. En later bleek dat er een heel nest boven onze bedden zat.. mm lekker. Maar snel over mijn klamboe gegaan, maar toen viel ineens ook nog om 22u de stroom uit, ik heb toen maar niet te veel over alles nagedacht en ben maar gaan slapen.

Derde dag (donderdag) vogels spotten, trip naar de moedervallen, terug met vliegtuig naar Paramaribo en met de boot naar fredericksdorp:
We hadden met de gids afgesproken om vroeg op te staan om vogels te gaan spotten, bij de landigsbaan zitten namelijk ’s ochtends veel vogels. We gingen al om half 7 vogels spotten. Gelukkig waren er veel mooie vogels. Ik heb o.a. hele mooie grote tukans gezien, dit vind ik echt zo’n mooie beesten. Ook zagen we veel fransmadametjes, kolebrie’s, ara’s van die mooie rode, koereigers en nog veel meer mooie vogelsoorten. Ik heb er zoveel mogelijk geprobeert op de foto te krijgen. Zo ook was er een mooie vogel die om de paar minuten een mooi hard geluid maakte en dan zijn vleugels omhoog deed hierbij tijdens het maken van het geluid, dat geluid was heel mooi.
Na het ontbijt vertrokken we weer met de boot richting de moedevallen. Het water was erg hoog en wild dus we moesten op gegeven moment wel uit de boot om te voet verder tegaan. De moesten ongeveer 3 kwartier om bij de moedervallen aan te komen. De natuur hier was iets meer vervallen, je moest o.a. over een hele grote boomstam heen waar normaal zelf bootjes van gemaakt worden. Onderweg kwamen we nog apen tegen, deze waren groot en je kon ze goed zien. Het waren slingerapen, ze blijven niet stil zitten maar slingeren constant van boom naar boom. We kwamen bij de moedervallen aan, het water stond hoog dus het was iets minder spectaculair zei de gids. Toch bleef het wel mooi al dat wilde water. Na lekker even van je af te hebben gekeken gingen we weer terug wandelen en met de boot terug.
Het eten stond al weer klaar, want na het eten moesten we meteen met het vliegtuig weer terug naar Paramaribo. Van de mensen daar namen we afscheid en we gingen weer met dezelfde piloot terug. De stijging was weer super leuk, en het uitzicht bleef nogsteeds prachig. We landen na drie kwartier weer op het vliegveldje zorg en hoop in Paramaribo.
We gingen vanaf hier samen met de gids met een busje richting de andere kant van Paramaribo over de grote brug naar het oostelijke gedeelte van Suriname. We zagen nog veel kleine dorpjes. We gingen opweg naar het dorpje marienburg, hier stond een vervallen oude suiker fabriek. De fabriek was destijds toen Suriname onafhankelijk werd verkocht aan Suriname voor 1 gulden maar met een schuld van 5 miljoen. De fabriek moest toen uiteindelijk na ongeveer 10 jaar zijn deuren toch sluiten. De fabriek stond er nog bijna helemaal, van binnen stonden er overal plantjes en lekker net op een wiet kwekerij haha. Allerlei oude dingen die er stonden, zoals een graafmachine waren nu helemaal bebost en zaten onder de plantjes. Binnenin de fabriek zaten echt mega veel bijen nesten en er leefden ook veel super groene beestjes, appeltjes groene sallies en vlinders.
We stapten hierna weer in de auto en gingen naar de opstap plek waar we verder zouden gaan met de boot. We moesten de rivier over steken om bij ons verblijf voor die avond te komen. Ons hotel lag op fredericksdorop, en is vroeger een plantage geweest. De eigenaren hebben de huizen helemaal opgeknapt want vroeger was het een politie korps. Je kunt bij deze oude plantage alleen per boot komen, dus toen ik vroeg hoe ze alles hebben opgeknapt vertelde ze dat ze alles per boot hadden gedaan en nu ook altijd met de boot naar de stad moeten op boodschappen te doen. We sliepen in een mooi oud huisje, en ik sliep boven op de slaap zolder, echt nog zo’n houten huisje van vroeger. Natuurlijk hierna meteen mijn bikini aan en in de zon.
We hadden gehoord van de gids dat de zonsondergang hier erg prachtig was zo op de rivier en dat je ’s avond zelfs dolfijnen kan zien. We gingen rond 18u naar de stijger om naar de zonsondergang te gaan kijken, deze was inderdaad echt heel mooi zo op de rivier. Toen ik net de moet opgaf om nog dolfijnen te gaan zien, kwamen ze toen toch nog in de verte. Je hoort dan ook meteen zo’n flapper geluid. Op het laatst toen we weg wilden gaan toen kwam er zelfs nog eentje helemaal bij onze stijger, die was echt leuk. Om half 8 zou het eten klaar staan, en de gastvrouw had heerlijk voor ons gekookt, wel makkelijk als je zo kan aanschruiven.

Vierde dag (vrijdag) met de boot naar enkele plantages, fort nieuw-amsterdam en terug naar Nickerie:
Na het ontbijt, zouden we om half 11 vertrekken met de boot naar nog enkele plantages. Dit werd natuurlijk op zijn Surinaams half 12. We vertrokken naar de plantage rust en werk. Dit is echt een oude plantage waar de mensen allemaal van de vis die ze vangen en verkopen leven. Ze wonen ook allemaal in kleine huisjes en echt nog zo primitief. We kwamen net op het moment aan toen een van de bewoners garnalen aan het klaar maken was, heel mooi om te zien hoe ze dat zo met toch weinig middelen doen. De mannen vangen de vissen en verkopen ze, de vrouwen zorgen voor de kinderen en maken eten klaar. Dit is hier heel normaal. We bleven hier om te lunchen. Ze hadden heerlijk javaans voor ons gekookt, mm ik ben al helemaal gewend aan al die rijst en bamie heerlijk. Na nog wat rond te hebben gelopen over de plantage gingen we weer in de boot richting fort nieuw amsterdam. We gingen hier ook naar het museum, heel interessant. We bezochten ook een oude gevangenis, heb zelfs even in een isoleercel gezeten, pff ben blij dat ik er maar 1 minuut in zat en niet zoals de mensen van vroeger hele dagen. Nadat we hier hadden rond gekekeken vertrokken we met de boot weer naar Paramarobo. Hier aangekomen stond de taxi al klaar, we moesten nog even wat spullen op halen op het kantoor van de reisorganisatie en moesten nog wachten op de taxi naar Nickerie. De gids ging met ons mee naar Nickerie en heeft ons nog wat enkele dingen onderweg over de dorpjes die we tegen kwamen verteld. Na toch wel weer een lange reis kwamen we rond 22u aan in Nickerie. Hier nog even de tassen van de ouders van Marlon uitgepakt, en er zaten ook nog wat leuke en lekkere dingen voor ons in.

Zaterdag barbecue:
We wilden al eerder graag een barbecue houden maar we hadden gewacht totdat de ouders van Marlon er waren zodat we lekker voor hun konden koken. We hadden ook de buurman en buurvrouw met hun kinderen uitgenodigt. We hielden een Nederlandse barbecue (dat is met veel vlees) maar met een Surinaams tintje want we hadden ook wat Surinaamse gerechtjes gemaakt, ik had o.a. picel een heerlijk salade die je met pinda sambal eet en masala kip gemaakt. Ook hadden we nog bakka bana en veel rijst. De buurvrouw zei dat het lekker was dus als ik straks in Nederland ben kan ik het ook voor jullie proberen.

Ik heb nu drie late diensten gehad, dit was ook erg leuk om te doen is weer eens wat anders. Woensdag ga ik weer op trip, ik ga weer een week lang de rimboe in. Dit keer vertrek ik vanaf Nieuw Nickerie en zak ik af naar benede de hele tijd met de boot over de rivier. Deze trip gaat wel anders worden dan de vorige, nu gaan we meer lang oude indianen dorpen en kijken hoe ze mensen daar nog leven volgens hun manier. Voor wie me wil volgen ik ga o.a. naar Apura (een indianen dorp), naar de Cow falls en uiteindelijk naar de Wonotobo vallen.

Tot snel weer, de tijd vliegt nu!
Thanks voor de berichtjes, kusjes en liefs