Visum halen, pfff
Door: Ilse
Blijf op de hoogte en volg Ilse
14 Maart 2008 | Nederland, Amsterdam
Op 29 februari zijn we naar Amsterdam geweest om ons visem te halen. We dachten dit zou wel zo gebeurt zijn, alleen dit was echter niet zo. Na ongeveer anderhalf uur in de trein/bus te hebben gezeten kwamen we bij het consulaat aan. We kwamen er toen achter dat de ambassade onderin een garage zat haha dit hadden we niet verwacht. Toen we binnen kwamen en we nummertje 43 trokken en nummer 42 aan de beurt was dachten we, oh nu zullen we wel zo aan de beurt zijn. Dit was helaas niet zo, ze gingen volgens mij eerst pauze houden;). Toen we eenmaal aan de beurt waren duurde het allemaal nog heel lang, Marlon had nog iets fout ingevuld en moest het nog overnieuw doen. Wanneer we dachten dat we dan uiteindelijk klaar waren, mochten we eerst betalen en werden we daarna weer vriendelijk verzocht even plaats te nemen.
Pff we hebben uiteindelijk 2 uur gewacht onder in de garage wat zich dan een ambassade noemt. Wel leuk dit alvast mee gemaakt te hebben, Nu hebben we alvast kennisgemaakt met de Surinaamse Cultuur:)!
xxx
-
20 Maart 2008 - 12:30
Lian:
Ilse!
Ik heb je gister niet meer gezien en je dus geen succes kunnen wensen.
Heel veel plezier daar in Suriname, maak er wat van! Maar ik geloof dat dat wel goed komt. Ik hou 'm bij!
Kus Lian -
21 Maart 2008 - 09:19
Marleen:
Hee meiden!
is stuur deze ff naar jullie alle drie
ik wil jullie voor de honderste keer veel plezier wensen! het is echt zooo dicht bij nu!
veel succes met vliegen en natuurlijk met jullie stage..en niet te bruin terug he;)
veel liefs
kuss Marleen -
22 Maart 2008 - 10:26
Bert & Astrid:
Lieve Ilse,
Wij wensen jou een leuke en leerzame tijd toe in Suriname! We zullen je site in de gaten houden!
Groetjes
Bert & Astrid -
25 Maart 2008 - 15:21
Doreen:
Ha die Ilse,
jij was vast en zeker héél blij dat Marlon en Michelle allebei nog mee mochten!!! Jij hebt waarschijnlijk goed in je piepzak gezeten! Je komt nu in ieder geval met z'n drieën aan en dat was toch de bedoeling van deze onderneming en hopelijk is de reis goed verlopen, tot schrijfs
Doreen en Willem, Danique en Esmée -
25 Maart 2008 - 17:45
Henk En Anny:
Allemmal samen aan het vliegen, dat was iets waar jullie al geen rekening mee haddeden gehouden. Dat snert weer ook in Nederland. Geukkig vliegen jullie nu naar het zonnige Suriname en zullen jullie dit avontuur van het vliegen snel vergeten en genieten van de mooie dingen daar. Het kan alleen maar beter worden na deze start.
Groetjes van Henk en Anny -
25 Maart 2008 - 18:47
Eelco:
Het feit dat jullie uiteindelijk toch nog met zijn drietjes in het vliegtuig zitten is echt geweldig! Eigenlijk een wonder, ik denk dat jullie nu onoverwinnelijk zijn de komende tijd :) -
25 Maart 2008 - 19:25
Karin:
hey lief zusje!
Ik ben echt super blij dat jullie nu met z'n drieen in het vliegtuig zitten! Hoe het allemaal is gegaan is echt een wonder! Het verbaasd me nog steeds dat het allemaal gelukt is maar ik vind het super dat jullie dit avontuur nu tegelijk kunnen beginnen.
Ik wens je echt super veel plezier toe en tot heel snel!
Dikke kus karin -
25 Maart 2008 - 19:44
Karin:
hey lief zusje!
Ik ben echt super blij dat jullie nu met z'n drieen in het vliegtuig zitten! Hoe het allemaal is gegaan is echt een wonder! Het verbaasd me nog steeds dat het allemaal gelukt is maar ik vind het super dat jullie dit avontuur nu tegelijk kunnen beginnen.
Ik wens je echt super veel plezier toe en tot heel snel!
Dikke kus karin -
25 Maart 2008 - 19:48
Rennen En Vliegen!!:
Toen ik vanochtend op stond dacht ik dat ik even mijn zusje naar schiphol ging brengen, dat het misschien wel emotioneel ging worden maar alle commotie die er zou ontstaan had ik zeker niet verwacht.
Het begon vanochtend. Pap, mam en Nicole zouden me om 7.30 komen ophalen, zelf dacht ik nog dat misschien wel een beetje erg vroeg was maar ik dacht beter te vroeg dan te laat. Maar om 8.00 waren ze er pas, ze hebben er 1 uur over gedaan om van Son naar Den Bosch te komen. In de tussentijd had ik even het nieuws gekeken en het bleek chaos op de weg, ze vertelde dat het de tweede ergste dag ooit was op de Nederlandse wegen. Er stond ons dus wat file te wachten. We hebben geprobeerd om op verschillende manier Den Bosch uit te komen. Alles stond vast en de A2 was zelfs afgesloten, na een uur zaten we nog steeds rond Den Bosch. Ondertussen hebben we veel telefonisch contact gehad, wij met Ilse, Ilse met Marlon en Michelle en weer met ons. Op dat moment leek het wel een race, wie zal er het eerste zijn op schiphol. Ilse en Eelco lagen op kop. Dat deed ons goed, als deze mensen die gaan vliegen maar op tijd zijn! We zijn uiteindelijk in beraad gegaan en hebben besloten naar het station in Den Bosch te rijden en vanuit daar de trein van 9.38 te pakken naar schiphol. Na iets meer dan een uur met de trein kwamen we aan op schiphol, we waren echt super blij Ilse te zien, want we hadden de hoop al bijna opgegeven. Maar kort nadat we er waren belden de twee andere meiden met het bericht dat ze het waarschijnlijk niet gingen halen op tijd. De inchecktijd was tot 11.35, Ilse en Eelco hadden bij de balie geregeld dat die verlengt werd tot 11.45. Het vliegtuig zou om 12.15 vertrekken. Maar zelfs dat leek niet haalbaar voor de andere twee meiden.
Het was inmiddels tijd voor Ilse om door te douane te gaan, ze was er inmiddels van overtuigd dat ze alleen moest gaan reizen en dat vond ze verschrikkelijk! Dus super knap dat ze het toch wilde aangaan. Toen Ilse door de douane was zijn we even naar buiten gegaan (we hadden nog steeds de hoop dat de meiden nog zouden komen). En echt fantastisch want we zagen ineens Michelle uit de auto komen. Eelco en mijn vader zijn er als gekken heen gerend en hebben de koffer, Michelle en haar ouders supersnel naar de incheckbalie gebracht. De mensen van de balie moeten ook wel gedacht hebben, ineens een hele groep hysterische mensen aan de balie maar er was goed nieuws: ze mocht nog mee! Super geluk want het was al 11.45. Ik heb meteen Ilse gebeld en die kon het bijna niet geloven en was super blij. Wat was dat een ontlading voor ons, we waren zo blij dat Ilse toch niet alleen hoefde te gaan. Na even met de ouders van Michelle gepraat te hebben zijn we toch weer (met goede hoop) naar buiten gegaan. Ik had het net met Eelco erover dat als Marlon nu nog zou komen het nog net zou kunnen, ze zou dan meteen door de douane moeten gaan en naar de gate moeten rennen. Ze zou dan waarschijnlijk niet haar koffer mee kunnen nemen maar dat zou vast wel later geregeld kunnen worden. En toen ja hoor, toen zag Eelco ook Marlon. Mijn vader en Eelco zijn er meteen weer heen gerend. Ik hoorde mijn vader roepen “het kan nog” en zag het gezicht van Marlon, ze begon zich meteen te haasten en te rennen met ons mee naar de douane. Rond 12.10 was ze bij de douane (het vliegtuig zou om 12.15 vertrekken!!). Ik heb meteen Ilse gebeld en die heeft de mensen van het vliegtuig op de hoogte gesteld. Rond 12.20 kregen de ouders van Marlon een telefoontje dat ze in het vliegtuig zat. Wat een dag, wat fantastisch dat ze alle drie toch nog gehaald hebben!
Heel erg veel plezier meiden!
Xxx Karin
-
25 Maart 2008 - 20:50
Papa En Mama:
lieve ilse, wat was het spannend vandaag
net als ik dit berichtje typ bel je ons.de reis was goed gegaan,gelukkig.fijn dat jullie toch met z'n drieen hebben gereisd.Geniet van alles
dikke kus, papa en mama
de tijd dat je belde was 21.40 onze tijd -
26 Maart 2008 - 10:01
Nicole:
Wat een begin, zeg! Maar nu jullie met z'n drieen zijn kan het echte avontuur beginnen! Heel veel succes!
Liefs van je zus Nicole -
26 Maart 2008 - 11:57
Danique:
Heeej!
Heel erg veel plezier & succes in Suriname, en let een beetje op mijn grote zus O:)
Haha tot in Curacao!
Kus Danique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley